کابوس شبانه کودکان یکی از مشکلات شایع در کودکان است. تقریباً همه کودکان در طول دوران کودکی خود کابوس می‌بینند. کابوس‌ها خواب‌های ترسناکی هستند که باعث می‌شوند کودک از خواب بیدار شود و احساس ترس و ناراحتی کند.
کابوس های شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که می توانند باعث بیدار شدن کودک از خواب شوند. آنها اغلب از ترس ها، نگرانی ها یا تجربیات استرس زا کودک ناشی می شوند. کابوس های شبانه کودکان معمولاً در سنین ۲ تا ۶ سالگی شایع هستند، اما می توانند در هر سنی رخ دهند.
کابوس شبانه کودکان
کابوس شبانه کودکان رویاهای ترسناکی هستند که در خواب اتفاق می‌افتند و باعث وحشت کودک و آزار او می‌شوند. کودکان همانند بزرگسالان در خواب کابوس می‌بینند با این تفاوت که کودکان توانایی مقابله با آنها را نداشته و در بلند مدت ممکن است دچار آسیب‌های روانی شوند، از این رو نقش والدین در مقابله با کابوس‌های کودکان بسیار با اهمیت است.
اگر کودکتان کابوس دید، مهم است که او را آرام کرده و به او اطمینان دهید که در امنیت است. می‌توانید با او در مورد کابوسش صحبت کنید و به او کمک کنید تا آن را درک کند.
علت کابوس های شبانه
علت کابوس های شبانه نی نی سایت می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. علت هراس شبانه کودکان به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی که می توانند خطر ابتلا به آن را افزایش دهند عبارتند از:
استرس و اضطراب: استرس و اضطراب از جمله عوامل مهمی هستند که می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند. استرس‌های ناشی از مدرسه، خانواده، یا مشکلات اجتماعی می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
تغییرات در زندگی کودک: تغییرات در زندگی کودک، مانند تغییر خانه، تغییر مدرسه، یا تولد یک نوزاد می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
تغذیه نامناسب: تغذیه نامناسب نیز میتواند باعث کابوس دیدن کودک شود. مصرف بیش از حد کافئین و شیرینی‌جات میتواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
بیماری‌ها: برخی از بیماری‌ها، مانند تب، عفونت، یا اختلالات خواب نیز می‌توانند باعث کابوس دیدن کودک شوند.
اگر هراس شبانه کودک شما شدید یا مکرر است، ممکن است بخواهید با مشاور صحبت کنید. مشاور می تواند به شما کمک کند تا علل زمینه ای هراس شبانه را شناسایی کنید و درمان مناسب را تعیین کنید. برای صحبت با متخصصان برتر کودک می توانید با شماره های ۰۲۱۲۲۳۵۴۲۸۲ و ۰۲۱۸۸۴۲۲۴۹۵ تماس بگیرید.
کابوس شبانه کودکان می توانند مشکلاتی را هم برای والدین و هم کودکان ایجاد کنند، نه تنها به این دلیل که انها در خواب افراد اختلال ایجاد میکنند، بلکه بسته به نوع واکنش شما ، کابوس میتواند باعث مشکلاتی برای شروع خواب و عادتهای شب بیداری طولانی مدت شود. کودکان مضطرب اغلب با جیغ از خواب بیدار می‌شوند، یا بعداز داشتن یک کابوس به اتاق والدین یا سرپرستان خود می روند.
به عنوان مادر، پدر یا سرپرست، اولین کار شما به صورت غریزی این است که بخواهید انها را آرام کنید که کامل قابل درک است. هرچند اینکه چطور شما آنها را ارام و برای مقابله تشویق می‌کنید میتواند نتایج متفاوتی ایجاد کند. درمان کابوس ها بستگی به علت انها متفاوت است. در این مقاله برخی روش های رفتاری برای والدین ارائه شده است.
علائم
نشانه‌های کابوس دیدن کودک:
کودکانی که کابوس می‌بینند ممکن است علائم زیر را نشان دهند:
بیدار شدن ناگهانی از خواب با گریه و ترس
تعریق زیاد
ضربان قلب سریع
ترس از رفتن به رختخواب
کابوس شبانه کودکان
درمان کابوس کودکان
اگر کودک شما کابوس می‌بیند، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید تا به او کمک کنید:
با کودک خود در مورد کابوس‌هایش صحبت کنید. این کار به او کمک می‌کند تا کابوس‌هایش را درک کند و احساس تنهایی نکند.
یک روال منظم خواب برای کودک خود ایجاد کنید. این کار به او کمک می‌کند تا احساس آرامش و امنیت کند.
از خواباندن کودک خود در معرض نور و صداهای زیاد خودداری کنید. این کار میتواند باعث تحریک سیستم عصبی کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
کودک خود را از تماشای فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی ترسناک خودداری کنید. این کار میتواند باعث ایجاد تصاویر ترسناک در ذهن کودک و افزایش احتمال کابوس دیدن شود.
اگر کابوس‌های کودک شما باعث اختلال در خواب او یا احساس ناراحتی در او می‌شود، بهتر است با پزشک مشورت کنید. پزشک میتواند علل کابوس‌های کودک شما را بررسی کند و در صورت نیاز، درمان‌های لازم را تجویز کند.
صحبت کردن با کودک در مورد کابوس‌هایش: به کودک خود اجازه دهید در مورد کابوس‌هایش با شما صحبت کند. به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند و شما در کنار او هستید.
در اینجا چند نکته برای کمک به کودک شما پس از کابوس دیدن ارائه شده است:
کودک خود را به آرامی از خواب بیدار کنید.
به او اطمینان دهید که کابوس‌ها واقعی نیستند.
در مورد کابوس‌هایش با او صحبت کنید، اما او را مجبور نکنید که در مورد آنها صحبت کند.
به او کمک کنید تا آرام شود و دوباره به خواب برود.
