دوران نوجوانی، هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدین دشوارتر از دوران کودکی قلمداد شده است.
شروع نوجوانی با بلوغ مشخص میشود؛ انبوهی از رویدادهای زیستی که به جثه بزرگسالی و پختگی جنسی میانجامد.
نوجوانی پیشرفتهای شناختی سرنوشتسازی را نیز به همراه دارد.
نوجوانان میتوانند اصول علمی دشوار را درک نمایند، با مسائل سیاسی دست و پنجه نرم کنند و به معنی نهفته در شعر یا داستان بپردازند.
شاید بتوان یکی از مهمترین مسئولیتها و وظایف والدین در مقابل نوجوانان خود را وظیفه تربیتی آنها دانست؛
وظیفهای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجهاش آیندهای درخشان و مطمئن برای فرزندانشان است.
۱٫ ایجاد ساختار در پسران نوجوان
پسران نوجوان موفق به نظارت و راهنمایی والدین خود در زندگی احتیاج دارند.
این ساختار به دلیل عدم اعتماد نیست، بلکه این واقعیت بیولوژیکی است که پسران نوجوان هنوز عملکرد مغزی را برای ایجاد انتخاب های ایمن بر اساس عواقب احتمالی ایجاد نکرده اند.
به عنوان والدین، با فرزند نوجوان خود کار کنید تا روال زندگی روزانه ای برای آنها ایجاد شود.
اطمینان حاصل کنید که او در این فرآیند دخیل است، اما اطمینان حاصل کنید که نتیجه نهایی همان چیزی است که او به آن نیاز دارد. و به گونه ای برخورد نکنید که آنها توان ایجاد ساختار و هدف برای زندگی خود را ندارند .
اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده
اوتیسم و دنیای یک کودک درخودمانده
0 دیدگاه/آوریل 12, 2020
ادامه مطلب ...
۲٫ داشتن خواب کافی
اطمینان حاصل کنید که اوخواب کافی و مناسبی دارد. خواب در هر سنی حیاتی است، اما نوجوانان برای اینکه عملکردی داشته باشند، هر شب بین ۸ تا ۱۰ ساعت خواب نیاز دارند.
در حالت ایده آل، آنها باید یک الگوی خواب منظم ایجاد کنند. الگوی خواب می تواند به افزایش کیفیت خواب کمک کند.
نداشتن خواب کافی می تواند بسیاری از توانایی های او را کاهش دهد؛ از جمله توانایی یادگیری، گوش دادن، تمرکز و حل مشکلات.
همچنین می تواند باعث شود او موارد بسیار ساده ای مانند شماره تلفن شخصی یا انجام تکالیف مدرسه را فراموش کند.
کمبود خواب می تواند باعث مشکلات سلامتی از جمله آکنه شود. و می تواند باعث شود او کالاهای ناسالم بیشتری مانند قهوه یا نوشابه مصرف کند.
نداشتن خواب کافی همچنین می تواند بر روی رفتار او تأثیر بگذارد، باعث شود او سریعتر از حد معمول زود زنج یا عصبانی شود.
او ممکن است در نهایت به کسی ناسپاس یا بی ادبی کند اما بعدا پشیمان می شود .
۳٫ اعتماد داشتن به پسران نوجوان
پسر نوجوان خانواده را کاملا حس کنید. عصبانیتی که توسط یک پسر نوجوان احساس می شود، ممکن است باعث شود او احساس کند که شما (والدین آنها) به او اعتماد ندارید.
شما باید در حالی که به او اهمیت خانواده و اجتماع را یاد می دهید، به او احساس اعتماد و دوست داشتن را هم نشان بدهید.
او را تشویق کنید که در برنامه های خانوادگی شرکت کند و داوطلبانه در جامعه شرکت کند.
در مورد مدیریت مالی و مسئولیت پذیری با او صحبت کنید.به او نشان دهید که چگونه باید نسبت به دیگران، حقوق و اموال آنها احترام بگذارد.
به جای اینکه به او بگویید که شما چه کاری می خواهید انجام دهید، از او بخواهید هنگام وضع قوانین، از پسر نوجوان خانواده هم نظرخواهی کنید و حرق ها و نظرات او را بشنوید.
با او ارتباط برقرار کنید. پسران نوجوان برای درک آنچه لازم و یا مورد نیاز آنهاست، بیش از یادآوری به دستورالعمل های کلامی ساده احتیاج دارند.
علاوه بر ارائه دستورالعمل های کلامی به او ، موارد زیر را نیز انجام دهید:
۱- هنگام ارائه دستورالعمل تماس چشمی برقرار کنید.
۲- از او بخواهید آنچه را که به آنها گفته اید تکرار کند.
۳- از جملات کوتاه و ساده استفاده کنید.
۴- اجازه دهید او پاسخ دهد و سؤال کند.
۵- دستورالعمل ها را به یک سخنرانی تبدیل نکنید.
۶- به او در درک مسئولیت کمک کنید.
منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه-چند راز پسران نوجوان که والدین باید بدانند