مواردی زیادی در دنیای خاتواده ها سبب بروز مشکلات رفتاری و ایجاد اختلال در روابط مثبت و مناسب میان والدین و کودکان می شود. پرخاشگری یکی از مشکلات شایع در میان کودکان است که بسیاری از خانواده ها و پدر و مادر هایی که فرزندان کودک پرخاشگر دارند مشکلات زیادی برای درمان و بهبود این اختلال در او دارند. پژوهش ها اثبات نموده است که بسیاری از نوجوان و جوانانی که در اواسط زندگی خود پرخاشگر هستند و به نوع با اختلالات پرخاشگری درگیر هستند در دوران کودکی خود از والدین خود پرخاشگری دیده اند. به صورت کلی نمی شود برای پرخاشگری تعریف خاص و دقیق اراده نمود اما پژوهش های روانشناسی و پزشکی نشان می دهد که پرخاشگری به نوعی رفتاری است که در آن شخص پرخاشگر می خواهد و قصد دارد تا با صدمه زدن به فرد دیگر از لحاظ جسمی و روحی به هدف خود برسد. در واقع می شود گفت که شخص پرخاشگر می خواهد تا با استفاده از پرخاشگری خود موجبات آزار و اذیت دیگری را فراهم نماید.
در جوامع مختلف کودکان زیادی هستند که با مشکل و اختلال پرخاشگری مواجه هستند که دلایل زیادی برای آن وجود دارد. یکی از مهم ترین عواملی که سبب بروز پرخاشگری در کودکان می شود تنبیه و صدمات جسمی است که از جانب والدین به آن ها وارد می شود که این نوع پرخاشگری حتی می تواند در بزرگ سالی نیز ناشی از همین تنبیه های دوران کودکی بوده و تاثیرات خود را نشان دهد لذا والدین باید دقت نمایند که تنبیه بدنی کودک به هیچ وجه قابل قبول نیست و روشی تربیتی کاملا اشتباه و رد شده می باشد. یکی از عوامل مهم دیگر که، البته باید اذعان داشت که تاثیر آن به اندازه تاثیر مورد اول یعنی تنیبه های والدین نیست، عوامل و دلایل فرهنگی است که می تواند سبب بروز اختلالات پرخاشگری در کودکان شود.
منبع: روانشناسی کودک – پرخاشگری در کودکان
