تلویزیون یکی از وسایل مدرن است که در اثر پیشرفت صنعت به وجود آمده است و با تمام منافعی که دارد، زیانهایی نیز با خود به همراه میآورد. کودکان همچون بزرگسالان مایلند تلویزیون تماشا کنند و گاهی نیز آن را بر مطالعه کتابهای سودمند و دینی و بحث و گفتوگو و… ترجیح میدهند. والدین از این واقعیت که تلویزیون اطفالشان را سرگرم مینماید، خوشحال میشوند، اما درباره صدمههای احتمالی که بر چشم و مغز کودکانشان وارد میسازند، نگرانند.
کودکانی هستند که بیشتر وقت خود را صرف تماشای تلویزیون میکنند، میتوان گفت آنها به تلویزیون معتاد شدهاند. تماشای زیاد تلویزیون عوارضی مثل خستگی، سردرد، کمخوابی، استفراغ و… دارد. برخی والدین معتقدند که تلویزیون مانند داروست و مقدار معینی دارد و باید درست مصرف گردد و به همین منظور به کودک اجازه داده میشود که در وقتی معین، برنامهای خاص را ببیند.
وقتی در تلویزیون در یک فیلم سینمایی که به نمایش درمیآید خشونت ظاهر شود بدون شک افکار، احساسات، عواطف و رفتار کودکی که شاهد اینگونه صحنههای خشن است، تحت تاثیر قرار میگیرد و سیستم انگیزشی او را تحریک میکند. خشونتی که به صورت تصویری ارائه شود، احتمال خشونت و رفتارهای ناشی از ترس و وحشت را در کودکان کمسن و سال و بهخصوص پسران، چند برابر افزایش میدهد. این نوع صحنههای خشن احتمال جرم و جنایت را در افراد افزایش میدهد.
البته بعضی کودکان بیشتر از بقیه از نظر فکری درگیر این نوع فیلمها میشوند. جنسیت هم در این مورد اهمیت دارد. یعنی پسرها بیشتر از دخترها تحت تاثیر قرار میگیرند. مواجهه با صحنههای خشونت در تلویزیون، فعالیت مغز را در کودکان تحت تاثیر قرار میدهد و این تاثیر حتی در کودکانی که در گذشته رفتار خشونتآمیز نداشتهاند نیز دیده میشود. فرزندان دوست دارند ساعتها پای تماشای تلویزیون، ویدئو و فیلم بنشینند! آنها با این کار احساس شادی و رضایت میکنند، اما این رضایت با مشکلاتی همراه است. اگر آنها را به حال خود رها کنند، از تاثیرات بد ذهنی و روانی این مسائل در امان خواهند بود. استفاده بیش از حد از وسایل با چاقی و بیتحرکی کودکان همراه است و عواقب جسمی بدی به دنبال خواهد داشت. همچنین ارتباط آنها را با پدرها و مادرها کمتر میکند. در نتیجه کودکان فرصت ندارند در مورد مسائل خود با والدین صحبت کنند و به تدریج ارتباطات کمرنگتر میشود و فاصلهها بیشتر و بیشتر میشود.
منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-نقش تلویزیون در تربیت کودکان