نکته اول:
لازمه به وجود آوردن و حفظ روابط زناشویى سالم این است که هر دو طرف براى خصوصیات، تمایلات و نیازمندیهاى یکدیگر ارزش قائل شوند. از این رو تلاش کنید در روابط کلامی، غیرکلامی، احساسی و اقدامها و تصمیمگیریها به رفتار و طرز فکر و نیازها و خواستههاى همسرتان دقت کنید، حساسیت نشان دهید وجواب صحیح بدهید و بىتفاوت نباشید. بنابراین اگر زن یا شوهرى گفت: «همسر من به فکر من نیست، من براى او ارزشى ندارم، او سرش به کارهای شخصی خودش مشغول است و…» این مساله زنگ خطر به نظر می رسد.
نکته دوم:
زن و شوهر باید معین کنند که از همدیگر چه توقعاتی دارند؟ آنها باید گاهگاهى در یک فضاى محرمانه، عاشقانه و صمیمانه به بررسی رفتار و روابط یکدیگر بپردازند و از یکدیگر سؤال کنند: «آیا از من رضایت داری؟» «آیا من توانستهام جوابگوی انتظارات تو باشم؟» «نسبت به من چه حسی داری؟» و مانند آن.
همسران نباید فکر کنند که این انتظارات و احساسات به قدرى روشن و ,واضح هستند که نیازى به طرح و بیان آنها نیست و همه اطلاع دارند…..
بنابراین شوهر نسبت به زن و زن نسبت به شوهر باید احساسات و عواطف و انچه ک مورد نیاز دارد را در میان گذارند و به طور واضح ابراز کنند و براى اصلاح روابط خود کوشش کنند.
نکته سوم:
خطاهاى همدیگر را در حضور دیگران مطرح نکنید و گذشت و ایثار داشته باشید. گذشت و عفو عنصر اصلى مداوم و استحکام پیوند زناشویى از سوى هریک از زوجین است. لذا ازاشتباهات یکدیگر بگذرید و خطاهاى همدیگر را تحمل کنید. در سوره مبارکه نساء آیه 19 به شوهران سفارش شده است که:
«با زنان خود با نیکى و مهربانى معاشرت کنید و از بىعدالتى و خشونت بپرهیزید».
منبع: مرکز مشاوره ستاره ایرانیان-هفت مورد اساسی در جهت کم شدن مشکلات شدید خانوادگی
