اگر شما سرپرست یک نوجوانی باشید که نسبت به شما خشمگین، سلطه جو یا پرخاشگر می شود، شما ممکن است نسبت به آنها احساس ترس کنید. هر تماس تلفن یا ضربه زدن در، می تواند حامل این خبر باشد که پسر شما آسیب دیده است ، یا به طور جدی ، به دیگری صدمه زده است.
البته، نوجوانان دختر هم به همین صورت عصبی می شوند، ولی این عصبانیت معمولا به صورت شفاهی نه فیزیکی، ابراز می شود. برای کودکان ، پرت کردن وسایل، ضربه زدن به در، یا سوراخ کردن دیوار، در زمانی که عصبی هستند یک کار معمول می باشد، ممکن است برخی از این اقدامات به سمت شما و به منظور آسیب رساندن به شما صورت گیرد. ولی شما مجبور نیستید که تحت شرایطی زندگی کنید که از طریق این رفتارهای خشن، تهدید شوید.
طرز رفتار با نوجوان خشمگین
خشم می تواند یک هیجان چالش برانگیز برای بیشتر نوجوانان باشد، همچنان که این عامل باعث می شود که این افراد حالت هایی از قبیل ناامیدی، خجالت، ناراحتی، آسیب دیدن، ترس، یا آسیب پذیری را احساس کنند. در زمانی که نوجوانان نتوانند با این احساسات مقابله کنند، ممکن است سعی کنند با حرف های خود بقیه را ناراحت کنند، یا خودشان و دیگران را با خطری مواجه کنند. در دوره نوجوانی، برای بسیاری از پسرها شناخت احساسات بسیار سخت است، تنها گذاشتن آنها، باعث می شود که آنها قادر به بیان احساسات خود باشند، یا درخواست کمک بکنند.
چالش های مربوط به والدین برای کمک به نوجوانان، به منظور غلبه بر عواطف و تعامل با خشم، از طریق روشهای موثر تر، عبارتند از :
ایجاد قانون و پیامدهای مرتبط با هر عمل.
در زمانی که هر شما و فرزندتان آرام هستید، توضیح دهید که احساس عصبانیت به طور کلی نادرست نیست، ولی روش های غیر قابل پذیرش برای بیان آن وجود دارد. برای مثال، اگر نوجوان شما حرف‌های نادرست و پرخاشگرانه نسبت به شما بزند، او مجبور است که با پیامدهای مربوط به آن مواجه شود – از دست دادن برخی مزایا، یا در صورت لزوم دخالت پلیس. نوجوانان، در زمان کنونی، بیشتر از هر زمان دیگری، به قوانین نیاز دارند.
دلایل پشت خشم را بیابید.
آیا بچه شما ناراحت یا افسرده است؟ برای مثال، آیا او احساس نابسندگی و نارسایی می کند که به دلیل امکاناتی است که هم سن و سال های وی دارند ولی او ندارد؟ آیا نوجوان شما، فقط به یک فردی نیاز دارد که بدون هیچ قضاوتی، حرف های وی را بشنود؟
نسبت به علائم هشدار دهنده و عوامل تحریک کننده خشم، آگاه باشید.
آیا فرزند نوجوان شما سردرد دارد یا قبل از اینکه عصبانیت خود را نشان دهد، شروع به پیاده روی می کند؟ یا اینکه، آیا کلاسی در مدرسه هست که وی در آنجا تحریک به خشم شود؟ زمانی نوجوانان قادر به شناسایی علائم هشدار دهنده هستند که دمای بدن آنها بالا رود، این امر به آنها اجازه می دهد که شروع به قدم زدن کنند تا عصبانیت خود را، قبل از اینکه غیر قابل کنتر باشد، متوقف کنند.
به فرزندتان کمک کنید که روش های مناسب تری و سالم تری برای بیان خشم پیدا کنند.
تمرین و ورزش، ورزش های گروهی، حتی ضربه به کیف یا بالشت، می تواند برای نشان دادن تنش و خشم، مفید باشد. همچنین بیشتر نوجوانان از هنر یا نوشتن، به منظور ابراز خشم خود، به صورت خلاقانه استفاده می کنند. رقص یا بازی کردن بلند، و همچنین موسیقی خشمگین می تواند عصبانیت آنها را کاهش دهد.
برای فرزند خود فضایی اختصاص دهید که تنها باشد.
زمانی که فرزند شما عصبانی باشد، به وی اجازه دهید که در یک جایی تنها بشیند، و این فضا باید مکانی باشد که در آن احساس آرامش و خونسردی دارند. در زمانی که فرزند شما خشمگین است، او را دنبال نکنید و به اصرارتان ادامه ندهید یا از وی توضیح نخواهید؛ این امر تنها منجر به طولانی شدن عصبانیت و شدت گرفتن آن می شود، یا حتی منجر به تحریک واکنش فیزیکی آنها شود.
خشم خود را کنترل کنید.
در صورتی که خشم خود را کنترل نکنید، شما نمی توانید به نوجوان خود کمک کنید. همانطور که مفهوم آن هم سخت می باشد، شما مجبور هستید که آرام باشید و تعادل خود را حفظ کنید و اینکه فرزند شما چقدر نسبت به شما خشمگین هست، بی اهمیت می باشد. اگر شما یا دیگر اعضای خانواده شما بر سر هم جیغ بکشند و فریاد بزنند، همدیگر را بزنند، یا وسایل را پرتاب کنند، نوجوان شما به طور طبیعی فرض می کند که این روش‌ها برای بیان خشم، به نحوه مناسب، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
